به گزارش مشرق، رژیم صهیونیستی در سطح بین المللی و جوامع غربی خود را به عنوان مهد دموکراسی در منطقه غرب آسیا معرفی می‌کند. یکی از بارزترین شاخصه‌های دموکراسی این است که تمام شهروندان دارای حقوق برابر باشند. حال این سوال مطرح می شود که دولتی که ادعای دموکراسی دارد آیا شهروندان آن دارای حقوق مساوی در حوزه های مختلف هستند یا تفاوت در نژاد، دین و ملیت قبلی افراد باعث تبعیض و تضاد طبقاتی خواهد شد.
واقعیت‌های موجود در سرزمین های اشغالی نشان دهنده این است که این تبعیض به صورت گسترده در لایه‌های مختلف جامعه صهیونیست وجود دارد. میزان تبعیض و تضاد طبقاتی نه تنها بین یهود و عرب بلکه عمیق تر بوده و بین یهودیان ساکن در سرزمین‌های اشغالی هم وجود دارد تا جایی که تعدادی از حریدیم‌ها (قسمتی از جامعه یهود) در جامعه صهیونیست فقیرتر از عرب‌ها هستند. برای بررسی سطح برابری در جامعه می‌توان میزان دستمزد، وضعیت آموزشی، بهداشت، مسکن و... افراد و گروه‌های مختلف را مورد ارزیابی و مقایسه قرار داد. برای نمونه به بررسی میزان دستمزد عرب‌ها و یهودیان می‌پردازیم.
گزارش رسمی منتشر شده توسط اداره مرکزی آمار اسرائیل بیانگر افزایش اختلاف درآمد بین یهودیان و فلسطینیان ساکن در سرزمین‌های 1948 نسبت به سال 2015 است. علیرغم اینکه دولت ادعا کرده بود برای بهبود وضعیت اقتصادی فلسطینیان 48 اقداماتی انجام داده است. بر اساس این گزارش میانگین درآمد یهودیان تقریبا دو برابر عرب‌ها است.
همچنین در زمینه سطح علمی هم میزان سطح علمی یهودیان بالاتر بوده و شکاف عمیقی در این حوزه وجود دارد. بر اساس این گزارش، میانگین در آمد یک یهودی به صورت میانگین ماهیانه 10128 شکل معادل 2665 دلار است، در صورتی که میانگین در آمد ماهیانه فرد عرب 5939 شکل معادل 1562 دلار می‌باشد. این بدان معناست که میانگین درآمد یک یهودی 110 درصد میانگین درآمد سال قبل است در صورتیکه درآمد فرد عرب 64 درصد میانگین درآمد سالیانه می‌باشد.
در ادامه گزارش، آمده است شخصی که دارای مدرک تحصیلی تا متوسطه اول (12 سال تحصیلی) است، اگر یهودی باشد ساعتی 10 دلار مزد می‌گیرد در صورتیکه یک شخص عرب 7.84 دلار کسب می‌کند. شخصی دارای مدرک دانشگاهی (کاردانی) اگر عرب باشد 9.5 دلار برای یک ساعت کار دریافت می‌کند در صورتیکه یک یهودی 15.7 دلار یعنی 65 درصد بیشتر از یک عرب است.
در حالیکه بنیامین نتانیاهو چند ماه قبل در ویدئویی عرب‌ها را دعوت به وارد شدن در بازار کار می‌کرد، وضعیت دستمزد آنها اینگونه می‌باشد و فرصت‌های کار هم برای آن ها بسیار کم است. بیشتر کارهایی هم که وجود دارد مشاغل سخت هستند. برای مثال در حوزه ی تکنولوژی‌های پیشرفته فرصت کار برای عرب ها بسیار کم است، بطوریکه 70 درصد از افرادی که دارای تخصص دراین زمینه هستند یا بیکارند یا در حوزه‌های دیگر مشغول به کارند.
موضوع تبعیض و نژادپرستی و کوچک شمردن عرب‌ها برای زنان عرب هم وجود دارد. میانگین درآمد یک زن عرب کمترین میزان حقوق که هم اکنون 1300 دلار هست می‌باشد، به جز اینکه 66 درصد از زنان عرب از فرصت‌های کار محروم می‌باشند و 30 درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی زن بیکار هستند و 50 درصد از آنها در کاری غیر مرتبط با تخصصشان یا پایین تر از مدرک شان مشغول بکار هستند.
موضوع نابرابری در میزان دستمزدها یکی از شاخصه های نشان دهنده نابرابری است که مورد ارزیابی قرار گرفت. حال این سوال مطرح می شود که ادعای صهیونیست‌ها مبنی بر این که دموکراتیک ترین جامعه در غرب آسیا هستند را قبول کنیم یا تبعیض و نابرابری را ؟
واقعیت‌های موجود در سرزمین های اشغالی نشان دهنده این است که این تبعیض به صورت گسترده در لایه‌های مختلف جامعه صهیونیست وجود دارد. میزان تبعیض و تضاد طبقاتی نه تنها بین یهود و عرب بلکه عمیق تر بوده و بین یهودیان ساکن در سرزمین‌های اشغالی هم وجود دارد تا جایی که تعدادی از حریدیم‌ها (قسمتی از جامعه یهود) در جامعه صهیونیست فقیرتر از عرب‌ها هستند. برای بررسی سطح برابری در جامعه می‌توان میزان دستمزد، وضعیت آموزشی، بهداشت، مسکن و... افراد و گروه‌های مختلف را مورد ارزیابی و مقایسه قرار داد. برای نمونه به بررسی میزان دستمزد عرب‌ها و یهودیان می‌پردازیم.
گزارش رسمی منتشر شده توسط اداره مرکزی آمار اسرائیل بیانگر افزایش اختلاف درآمد بین یهودیان و فلسطینیان ساکن در سرزمین‌های 1948 نسبت به سال 2015 است. علیرغم اینکه دولت ادعا کرده بود برای بهبود وضعیت اقتصادی فلسطینیان 48 اقداماتی انجام داده است. بر اساس این گزارش میانگین درآمد یهودیان تقریبا دو برابر عرب‌ها است.
همچنین در زمینه سطح علمی هم میزان سطح علمی یهودیان بالاتر بوده و شکاف عمیقی در این حوزه وجود دارد. بر اساس این گزارش، میانگین در آمد یک یهودی به صورت میانگین ماهیانه 10128 شکل معادل 2665 دلار است، در صورتی که میانگین در آمد ماهیانه فرد عرب 5939 شکل معادل 1562 دلار می‌باشد. این بدان معناست که میانگین درآمد یک یهودی 110 درصد میانگین درآمد سال قبل است در صورتیکه درآمد فرد عرب 64 درصد میانگین درآمد سالیانه می‌باشد.
در ادامه گزارش، آمده است شخصی که دارای مدرک تحصیلی تا متوسطه اول (12 سال تحصیلی) است، اگر یهودی باشد ساعتی 10 دلار مزد می‌گیرد در صورتیکه یک شخص عرب 7.84 دلار کسب می‌کند. شخصی دارای مدرک دانشگاهی (کاردانی) اگر عرب باشد 9.5 دلار برای یک ساعت کار دریافت می‌کند در صورتیکه یک یهودی 15.7 دلار یعنی 65 درصد بیشتر از یک عرب است.
در حالیکه بنیامین نتانیاهو چند ماه قبل در ویدئویی عرب‌ها را دعوت به وارد شدن در بازار کار می‌کرد، وضعیت دستمزد آنها اینگونه می‌باشد و فرصت‌های کار هم برای آن ها بسیار کم است. بیشتر کارهایی هم که وجود دارد مشاغل سخت هستند. برای مثال در حوزه ی تکنولوژی‌های پیشرفته فرصت کار برای عرب ها بسیار کم است، بطوریکه 70 درصد از افرادی که دارای تخصص دراین زمینه هستند یا بیکارند یا در حوزه‌های دیگر مشغول به کارند.
موضوع تبعیض و نژادپرستی و کوچک شمردن عرب‌ها برای زنان عرب هم وجود دارد. میانگین درآمد یک زن عرب کمترین میزان حقوق که هم اکنون 1300 دلار هست می‌باشد، به جز اینکه 66 درصد از زنان عرب از فرصت‌های کار محروم می‌باشند و 30 درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی زن بیکار هستند و 50 درصد از آنها در کاری غیر مرتبط با تخصصشان یا پایین تر از مدرک شان مشغول بکار هستند.
موضوع نابرابری در میزان دستمزدها یکی از شاخصه های نشان دهنده نابرابری است که مورد ارزیابی قرار گرفت. حال این سوال مطرح می شود که ادعای صهیونیست‌ها مبنی بر این که دموکراتیک ترین جامعه در غرب آسیا هستند را قبول کنیم یا تبعیض و نابرابری را ؟
